اسید بنزوئیک benzoic acid
بنزوئیک اسید یک ترکیب آلی است که با فرمول شیمیاییC7H6O2 یا C6H5COOH، یک جامد کریستالی بی رنگ است. بنزوئیک اسید در آب، الکل، بنزن و اتر محلول میباشد که محلول آبی آن بسیار اسیدی بوده و در شرایط عادی غیرسمی و پایدار میباشد.
کاربردهای اسید بنزوئیک
این ماده، کاربرد وسیعی در تولید سدیم بنزوات، نرمکنندهها، کلرید بنزول، بنزوآت بنزول و سایر مواد شیمیایی گوناگون دارد. این محصول بهعنوان محافظتکنندهی مواد غذایی، مادهی افزودنی در گل حفاری، تهیهی استرهای بنزوات و ساخت رزینهای آلکیدی نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
بیشترین کاربرد این ماده، در تولید مواد شیمیایی دیگر است. بیش از نیمی از بنزوئیک اسید تولیدی، برای تولید فنول مورد استفاده قرار میگیرد. سایر مواد نیز بهترتیب حجم مصرفی عبارتند از، کاپرولاکتام (برای فیبرهای نایلونی)، سدیم بنزوات و سایر سدیم بنزواتها. مابقی نیز در تولید رزینهای آلکیدی، بنروات استرها، متیل بنروات و ترکیبات مختلف دیگر مصرف میشود.
اسید بنزوئیک و سدیم بنزوات بهعنوان نگهدارنده در نوشیدنیها، محصولات میوهای، مواد غذایی تخمیری و ادویهجات (ترجیحا در pH های کمتر از 4.5) کاربرد دارند. تنها مشکلی که در استفاده از این مواد در غذاها وجود دارد، امکان انتقال بوی نامطلوب به غذا است.
مضرات
بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض اسید بنزوئیک اثرات زیر میتواند رخ دهد:
آسیب به چشم.
تحریک پوست، قرمزی و یا احساس سوزش .
تحریک بینی، گلو و ریهها در صورت استنشاق که ممکن است باعث سرفه، خسخس و یا تنگی نفس شود.
علاوه بر این اثرات، قرار گرفتن کوتاه مدت یا مکرر در معرض اسید بنزوئیک، میتواند باعث خشکی و ترک خوردگی پوست با قرمزی و خارش شود. بهویژه در افردی که پوستی حساس دارند، ممکن است باعث حساسیت پوستی شود. اگر آلرژی ایجاد شود، حتی قرار گرفتن در معرض سطوح بسیار پایین نیز، میتواند باعث خارش و مشکلات پوست شود.