آپادانا تجارت آرشام

تالک talc

تالک talc

یک کانی دگرگون از رده­ی سیلیکات­ها و دارای ساختار صفحه­ای و ورقه­ای می­باشد. این کانی در پایین جدول سختی موس قرار دارد و نرم‌ترین کانی است به­شکلی که می‌توان با ناخن روی آن خراش ایجاد کرد، به­همین دلیل، این ماده دارای دانسیته­ی نسبتاً بالایی است. ورقه‌های کوچک تالک، قابل انعطاف ولی غیرقابل ارتجاع است، هادی خوبی برای حرارت نیست و درصورت لمس کردن آن، احساس می‌کنیم که چرب است. دارای رنگ اغلب سفید مایل به طوسی تا سبز، زرد، کرم، قهوه‌ای، سبزآبی است. این کانی در آب حل نمی‌شود و در کانی‌های اسیدی هم خیلی کم حل می‌شود و همچنین در حرارت نیز ذوب نمی‌شود.

این ماده­ی معدنی به­ندرت به­صورت خالص در طبیعت یافت می­شود و دارای ناخالصی­هایی مثل آهن، اکسید منگنز، کربن و کوارتز است.

در صورت متراکم بودن با نام سنگ صابون نیز شناخته می­شود و چرب و لیز بودن این ماده­ی معدنی به­دلیل پیوندهای ضعیف بین مولکولی آن است.

تالک پس از استخراج از ذخایر موجود و آسیاب کردن و رفع ناخالصی­های آن با کمک فرایند­های مکانیکی و فلوتاسیون کف (شناورسازی کف)، به­دست می­آید تا بتوان از آن در صنایع مختلف و با کاربری­های گوناگون استفاده کرد.

بیشتر تالک دنیا از نوع شیست و از سنگ­های سرپانتینی­شده به­دست می­آیند، به­عبارت دیگر، دگرگونی سنگ­های مافیکی، اولترامافیکی و دولومیتها (دگرگونی ناحیه‌ای حرارتی پایین تا متوسط) سبب تشکیل نوع شیست می‌شود که مهم­ترین منبع تالک به­شمار می‌روند.

این کانی را می‌توان به­فراوانی در آمریکا، غرب اروپا در کوه‌های آلپ، در آسیا در محل‌هایی که پوسته­ی زمین دچار شکستگی شده مانند رشته کوه هیمالیا یافت. کشور ایران نیز دارای ذخایر معدنی گوناگونی می­باشد، این کانی را می­توان در استان­های خراسان، هرمزگان، همدان، یزد، زنجان و سیستان و بلوچستان یافت.

 

کاربردهای تالک

کاغذسازی

از تالک در سه مرحله در ساخت کاغذی می‌توان استفاده کرد: پرکننده، کنترل ناهمواری و روکش. 42 درصد تالک تولیدی جهان در کاغذسازی به­مصرف می‌رسد. بخش اعظم تالک در کاغذسازی به­عنوان ماده­ی پرکننده استفاده می‌شود. در آمریکا به­دلیل فراوانی کائولن مورد نیاز برای صنعت کاغذسازی، مصرف کائولن در این صنعت بیشتر از تالک بوده و در اروپا مصرف تالک بیشتر است.

مزایای استفاده از تالک به­جای کائولین به­عنوان پرکننده، عبارتند از: بهبود حالت نرمی، تخلخل، ماتی، سایش و اندیس زردی. از تالک به­دلیل شکل صفحه‌ای و شفافیت بسیار خوب به­عنوان روکش کاغذ استفاده می‌شود. استفاده از تالک به­عنوان روکش موجب ویژگی­هایی در کاغذ می‌شود که شامل: گلاسه، نرمی، کاهش اصطکاک و افزایش کیفیت چاپ. استفاده از تالک و یا کائولین به­عنوان روکش بستگی به قیمت این دو نوع ماده­ی معدنی دارد. بیش از 90 درصد تالک استفاده شده در آمریکای شمالی در کاغذسازی به­منظور کنترل ناهمواری و کاهش چسبندگی است.

 

سرامیک

21 درصد تالک تولیدی جهان در ساخت انواع سرامیک­ها به­مصرف می‌رسد. از تالک به­دلیل دارا بودن ضریب انبساط و انقباض مناسب، ضریب پخش خوب و ارزانی قیمت در انواع سرامیک­ها استفاده می‌شود. در بدنه­ی (بیسکویت) سرامیک­های سنتی، از تالک به­میزان 30 تا 60 درصد استفاده می‌شود. در سرامیک­های پیشرفته نیز از تالک استفاده­ی ویژه می‌شود.

 

پلاستیک

در صنعت پلاستیک­سازی به­دلیل شکل، اندازه، مقاومت حرارتی و شکل­پذیری تالک از آن به­عنوان ماده­ی پرکننده استفاده می‌شود. تالک به­منظور افزایش مقاومت مکانیکی و بالا بردن کیفیت سطح (کاهش خراشیدگی)، به پلی پروپیلن (pp) افزوده می‌شود. در اتومبیل از پلاستیک­های مخصوص با عنوان پلاستیک­های حرارتی مهندسی (ETP) استفاده می‌شود. کاربرد دیگر تالک در پلاستیک به­منظور جلوگیری از گرفتگی و چسبندگی در پلاستیک است.

 

 

 

رنگ­سازی

حدود 8.5 درصد تالک تولیدی جهان به­عنوان ماده­ی پرکننده و رنگی در صنعت رنگ­سازی استفاده می‌شود. خواص مهم تالک در رنگ عبارت است از: نرمی، ضریب پخش خوب، خنثی بودن در مقابل محلول­ها و وزن مخصوص کم.

 

مصارف دیگر

تالک در مواد آرایشی، پودر بچه، به­عنوان ماده­ی پایین آورنده­ی ضریب اصطکاک، جوهر، مهار کردن آتش­سوزی، مصارف دارویی و پارچه بافی مورد استفاده قرار می­گیرد.

 

مضرات

آلوده­شدن زخم­ها و حفرات بدن با تالک باعث ایجاد گرانولوما می­گردد و نباید از آن در دستکش­های جراحی استفاده نمود. استنشاق تالک باعث آزردگی تنفسی می­شود و تماس طولانی­مدت باعث ایجاد Pheumoconiosis می­گردد.

همچنین تالک در معرض آلودگی شدید با باکتری­هایی مثل کلستریدیوم تتانی، کلستریدیوم ولشی و باسیلوس آنتراسیس می­باشد، بنابراین هنگام مصرف باید استریل شود.