متیل پارابن Methylparaben
متیل پارابن یا همان نپاژن یک آلرژن شیمیایی استاندارد، بهشکل یک پودر سفید بسیار خوب با بوی ضعیف است. اثر فیزیولوژیکی متیل پارابن از طریق افزایش انتشار هیستامینین و ایمن‌سازی توسط سلول میباشد. متیل پارابن مادهای دارای خواص آنتی‌بیوتیکی و ضدقارچی بوده که برای جلوگیری از رشد میکروب‌ها بهکار برده می‌شود. این ماده در میوه‌های مختلف، بهویژه در زغال اخته، فرومون‌های حشرات، میوهی بلوبری و گیاهانی مثل ترتیزک بهطور طبیعی تولید می‌شود.
کاربردهای متیل پارابن
نپاژن متعلق به خانوادهی پارابن‌ها بوده و همگی بهعنوان نگهدارنده در محصولات مراقبت از پوست و همچنین بهعنوان نگهدارندهی غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. متیل پارابن برای ایجاد خاصیت نگه‌دارندگی بهطور معمول در ترکیب با سایر پارابن‌ها، مثل پروپیل پارابن و بوتیل پارابن بهکار برده می‌شود.
در محصولات مراقبت شخصی، از متیل پارابن و پروپیل پاربن بهطور معمول در ترکیب با یکدیگر استفاده می‌شود. متیل پارابن از حلالیت محدودی در آب برخوردار است، بنابراین در محلول‌سازی مجدد می‌تواند باعث کاهش زمان انحلال و در نتیجه زمان بارگیری شود.
نپاژن در بسیاری از محصولات مراقبت از پوست و محصولات مراقبت شخصی مانند مرطوب‌کننده‌ها، شامپو، تهویه هوا، سایهی چشم، کرم‌های ضدآفتاب و بسیاری موارد دیگر استفاده می‌شود. ترجیح پارابن‌ها بهدلیل سابقهی 50 سالهی ایمنی و قابلیت اطمینان آن‌ها ادامه دارد.
مضرات
در مركز تجاري آرایشی و بهداشتی(CIR) ، در سال 1984 متیل پارابن، پروپیل پاربن و بوتیل پاربن مورد بررسی قرار گرفتند و نتیجه این شد که آن‌ها برای استفاده در محصولات آرایشی در سطوح تا 25٪ بی‌خطر هستند. بهطور معمول پارابن‌ها در سطوح مختلف از 0.01 تا 0.3٪ استفاده می‌شوند.
نپاژن بهآسانی از دستگاه گوارش یا از طریق پوست جذب می‌شود. این ماده به p-هیدروکسی بنزوئیک اسید، هیدرولیز می‌شود و بدون تجمع در بدن بهسرعت با ادرار دفع می‌شود. مطالعات مسمومیت حاد نشان داده است که متیل پاربن برای تجویز خوراکی و تزریق داخل حیوانات عملاً غیر سمی است.
این ماده عملاً غیر تحریک‌کننده و غیرحساس است، با این حال، واکنش‌های آلرژیک به پارابن‌های مصرف‌شده گزارش شده است.